Zmiany w rejestracji znaków towarowych

Zmiany w rejestracji znaków towarowych
Od 1 października 2017 roku nastąpi wiele zmian w regulacjach dotyczących znaków towarowych. W związku z wejściem w życie Rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wydanego przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej (2015/2424) warto przyjrzeć się najistotniejszym modyfikacjom, jakie zaszły w tej dziedzinie.
Trzy najważniejsze obszary, które zostały zmienione, dotyczą usunięcia wymogu graficznego przedstawienia znaku, wprowadzenia znaków certyfikujących – nowego rodzaju znaków towarowych oraz modyfikacji proceduralnych. Poniżej omówienie poszczególnych zagadnień.

Usunięcie wymogu dotyczącego graficznego przedstawienia

Z dniem 1 października 2017 roku załączenie graficznego przedstawienia do zgłoszenia znaku towarowego przestanie być obowiązkowe. Taka zmiana skutkuje możliwością rejestracji znaku w dowolnej stosownej formie, z zastrzeżeniem, że sposób jego przedstawienia będzie jasny, precyzyjny, samodzielny, łatwo dostępny, zrozumiały, trwały i obiektywny.

W związku z modyfikacją wymogów dotyczących znaków towarowych, których celem jest ułatwienie wyszukiwania znaków oraz zwiększenie ich czytelności i dostępności, ich oznaczenia są chronione w takiej formie, w jakiej są zgłaszane. Nowe wymogi mają skutkować większą pewnością prawną i zmniejszeniem liczby sprzeciwów wobec rejestracji wnoszonych ze względów formalnych. Kolejną nowością jest zniesienie obowiązku przedstawienia opisu do znaków będących wzorami, barwami (kombinacją barw) i znaków ruchomych. Opis w tych kategoriach jest opcjonalny.

Znaki certyfikujące

Jest to nowy rodzaj znaków, które pozwalają „odróżnić towary lub usługi, które zostały certyfikowane przez właściciela znaku pod względem materiału, sposobu produkcji towarów lub świadczenia usług, jakości, dokładności lub innych właściwości, z wyjątkiem pochodzenia geograficznego, od towarów i usług, które nie są w ten sposób certyfikowane.”

Towary i usługi opatrzone tym znakiem wyróżnia ich zgodność z określonym standardem zawartym w regulaminie używania. Co więcej, oznaczenie to skutkuje kontrolą towarów i usług w ramach odpowiedzialności właściciela znaku certyfikującego, niezależnie od tożsamości przedsiębiorstwa, które rzeczywiście wytwarza produkty lub świadczy usługi w chwili wydania.

Procedura rejestracji takiego znaku różni się od podstawowej tym, że zgłaszający znak musi dołączyć do niego oświadczenie o zgłoszeniu znaku certyfikującego UE. Ponadto, w ciągu dwóch miesięcy od zgłoszenia trzeba dostarczyć regulamin używania, który musi zawierać: opis charakterystycznych cech towarów i usług, które mają być certyfikowane znakiem, warunki używania znaku certyfikującego oraz sposoby badań i nadzorowania stosowane przez właściciela znaku certyfikującego. Dodatkowo do regulaminu musi być dołączony wykaz towarów i usług, dla których zgłoszono znak certyfikujący.

Ten rodzaj znaków nie jest jednak dostępny dla każdego – właścicielem znaku certyfikującego UE nie może być osoba prowadząca działalność związaną z dostawą towarów i usług rodzaju objętego certyfikatem. Innym ograniczeniem w zgłaszaniu tego rodzaju znaków jest zakaz zgłaszania znaku certyfikowanego w celu odróżnienia towarów lub usług objętych znakiem certyfikującym pod względem pochodzenia geograficznego.

Zmiany proceduralne
Najważniejsze modyfikacje zaszły w następujących tematach:
a) zastrzeżenie pierwszeństwa – dotychczas zastrzeżenie pierwszeństwa mogło być składane także po złożeniu wniosku o rejestrację znaku towarowego UE. Teraz należy to oświadczenie składać jednocześnie z wnioskiem. Zmienił się również sposób liczenia momentu wyznaczającego rozpoczęcie biegu terminu na złożenie dokumentacji – do tej pory dokumenty musiały być złożone w ciągu trzech miesięcy od otrzymania zastrzeżenia pierwszeństwa, teraz moment ten wyznacza samo zgłoszenie. Urząd może żądać tłumaczenia dokumentacji w przypadku sporządzenia jej w innym języku niż język Urzędu. Zastrzeżenie pierwszeństwa nie jest od teraz rozpatrywane merytorycznie. Trzeba je zatwierdzić w trakcie postępowania.
b) nowy sposób rozszerzenia praw wnioskodawców – będzie nim możliwość powołania się na treść art. 7 ust. 3. W ten sposób będzie można zgłosić roszczenie dodatkowe lub alternatywne w dowolnym etapie procesu. W przypadku wydania negatywnej decyzji ostatecznej, która dotyczy samoistnego charakteru odróżniającego znaku, ukazują się zalety tego roszczenia. Umożliwia ono wnioskodawcy odwołanie się od tej decyzji przed udowodnieniem charakteru odróżniającego znaku. Może to zaoszczędzić koszty gromadzenia dowodów przez wnioskodawców.
c) ulepszenie procedur – poprawiono wymogi dotyczące dopuszczalności i uzasadnienia w postępowaniach dotyczących względnych podstaw. Dostosowano postanowienia stosowane w postępowaniach o unieważnienie do postępowań sprzeciwowych, z zastrzeżeniem wyłączenia ich stosowania w przypadku odmiennego charakteru tych postanowień. Wprowadzono również zasady ramowe dotyczące opóźnionych dowodów a także skodyfikowano praktyki Urzędu w sprawie zawieszenia zrzeczenia się oraz zakończenia/kontynuacji postępowania w sprawie wygaśnięcia lub unieważnienia.
d) nowe technologie – Urząd wyszedł naprzeciw powszechnemu stosowaniu nowych technologii, w tym w szczególności Internetu i umożliwił osobom wnoszącym sprzeciw lub wniosek o unieważnienie na dostarczanie dowodów, które dotyczą wcześniejszych, zarejestrowanych praw albo które są dostępne w Internecie (w źródle uznanym przez Urząd), przez powołanie się na to źródło. Uznane przez Urząd źródła to m. in. wszystkie bazy danych krajowych i regionalnych urzędów ds. własności intelektualnej w UE oraz TMview.
e) tłumaczenie dowodów – składanie dowodów w języku niebędącym językiem postępowania będzie wymagało ich przetłumaczenia przez zgłaszającego dopiero na żądanie Urzędu, tj. na wniosek samego Urzędu lub na uzasadniony wniosek drugiej strony. Wymóg ten nie dotyczy zaświadczeń potwierdzających złożenie, rejestrację i przedłużenie ważności lub przepisów prawa właściwego – dokumenty te muszą być złożone w języku postępowania (lub przetłumaczone na ten język) w określonym terminie.
Nowością jest ułatwienie dla stron ograniczające przymus tłumaczenia całości przedłożonych dokumentów. W przypadku wykazania, że istotne są wyłącznie niektóre części dokumentu, można ograniczyć tłumaczenie tylko tych części.
f) przeniesienie znaku – właściciel znaku towarowego UE ma od teraz możliwość wystąpienia o przeniesienie znaku na niego, jeżeli agent lub pełnomocnik zarejestruje znak towarowy bez jego upoważnienia. Wcześniej właściciel miał tylko możliwość unieważnienia znaku towarowego UE. Nowa procedura ma jednak taki sam przebieg jak poprzednio. Przeniesienie znaku będzie stanowiło teraz alternatywny środek naprawczy – wniosek o jego zastosowanie można także dołączyć do toczącego się już postępowania o unieważnienie.
g) modernizacja sposobów komunikacji z Urzędem – doręczenia osobiste i do skrytki pocztowej Urzędu zastąpiono „elektronicznymi środkami łączności”. Z Urzędem można obecnie kontaktować się także, korzystając z usług kurierskich, które są traktowane na równi z usługami pocztowymi. Zmiany wprowadzają także objęcie faksu obniżoną opłatą za zgłoszenia i przedłużenia ZTUE.
Od przyszłego roku faks nie będzie już dłużej akceptowany jako środek do wnoszenia zgłoszeń ZTUE lub przedłużeń, chyba że jako system awaryjny. W przypadku awarii systemu elektronicznego, zgłaszający będą mogli uzyskać datę zgłoszenia faksem, jeśli spełnią jeden z poniższych warunków:
– w przypadku zgłoszeń ZTUE złożą ponownie to samo zgłoszenie drogą elektroniczną w ciągu 3 dni roboczych,
– w przypadku odnowień ZTUE złożą wniosek o przedłużenie zgłoszenia faksem nie później niż na 3 dni robocze przed wygaśnięciem wstępnego lub regulaminowego rozszerzonego terminu dla przedłużenia
Istotną nowością obowiązującą już od października br. jest zakaz zgłoszeń znaków zawierających kolor za pomocą faksu.

h) ujednolicenie regulacji dotyczących funkcjonowania izb odwoławczych – najbardziej istotne modyfikacje dotyczą treści uzasadnień i odpowiedzi, „odwołań wzajemnych”, podnoszonych roszczeń oraz faktów lub dowodów przedstawionych izbie odwoławczej po raz pierwszy, nowych, bezwzględnych podstaw podniesionych przez izbę odwoławczą, postępowań przyspieszonych oraz organizacji i struktury izb odwoławczych.

Źródło: https://euipo.europa.eu/ohimportal/pl/home